Lijden is moeilijk. Elk lijden, of het nu lichamelijk, psychisch of geestelijk is. En begrijpen doen we het vaak niet. Jezus leed verschrikkelijk. Denk aan Getsémané. Hij wist wat er ging komen: het verschrikkelijke kruis dat Hem wachtte. Maar het allerergste voor Hem was wat er tussen Hem en de Vader zou gebeuren.

Hij wist dat daar aan het kruis de intense relatie tussen Hem en de Vader verbroken zou worden. Dat de Vader Hem om onze zonden zou overlaten aan het verloren-zijn, het oordeel. Dat was een pure verschrikking voor Hem. Hij werd dodelijk beangst en zweette bloed (1).

Kon het drinken van die lijdensbeker Hem maar voorbijgaan. ..., indien het mogelijk is ..., bad Hij tot de Vader (2). Natuurlijk, wij zouden dat ook bidden. Wij zouden die laatste woorden zelfs weglaten en alleen bidden: ‘Vader, neem dit lijden weg van mij.’

Maar Jezus was zo één met de Vader, dat Hij er achteraan bad: Doch niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt.

Dwars door alles heen

Die houding, dit vertrouwen, die overgave - hoever gaan wij daarin? Hoever durf ík daarin te gaan, als God lijden toelaat? Hoever gaat ons vertrouwen in de Heer Jezus zelf?

Want de Goede Herder leidt ons soms door donkere dalen. Omdat Gods einddoel op ons wacht, de volmaaktheid (*), en wij die alleen langs die weg kunnen bereiken. Daarin heeft Hij een werk aan ons te doen. Gaan we daarin met Hem mee?

Jezus ging Gods weg voor Hem geheel en deelt nu in de heerlijkheid van zijn Vader! (3) Ook voor ons heeft God een weg.

Die is niet: het dragen van de straf voor onze zonden. Dat heeft Jezus al voor ons gedaan (4). Maar het is een weg van overgave aan Hem, van vertrouwen in de Goede Herder en van het volgen van zijn leiding, dwars door alles heen, een weg van geloof. Die zal ons tenslotte brengen in het mét Jezus delen in zíjn heerlijkheid (5).

Geschikt voor zijn Koninkrijk

De vraag is echter: geven we ons over aan God - aan wat Hij doet en toelaat in ons leven - alleen wanneer dit terwille van onszelf is, of ook, wanneer dit terwille van zijn Koninkrijk is? Want Hem daarin dienen kost strijd en lijden (6). Hoewel, des te groter zal de vreugde zijn.

Want we zullen bemerken dat Hij daar doorheen ons persoonlijk zal aanraken. Hij zal ons vanbinnen genezen (7), ons losmaken van gebondenheid aan onze oude natuur en zo ons heiligen. Dat is: ons veranderen naar het beeld van Jezus en geschikt maken voor zijn Koninkrijk (8). Dit is de weg van Jezus - de weg van overwinnaars (5)!

Die weg is niet gemakkelijk! En waar die heenleidt, weten we meestal niet. Maar Paulus schrijft: ... nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ikzelf gekend ben (1 Korintiërs 13:12).

En de Hebreeën-schrijver moedigt ons aan: Laat ons oog ... gericht zijn op Jezus, de leidsman en voleinder van het geloof, die, om de vreugde, welke vóór Hem lag, het kruis op zich genomen heeft, de schande niet achtende, en gezeten is aan de rechterzijde van de troon van God. Vestigt jullie aandacht dan op Hem, ... (Hebreeën 12:2-3a).

Ja, laten we dat doen! 

  Print hier uit ... 

Uit de Bijbel:  

(1) Lucas 22:44.
En Hij werd dodelijk beangst en bad des te vuriger. En zijn zweet werd als bloeddruppels, die op de aarde vielen.

(2) Matteüs 26:39.
... Hij wierp zich met het aangezicht ter aarde en bad, ...: Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat deze beker Mij voorbijgaan; doch niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt.

(*) Zie: ‘Het einddoel van het geloof‘.

(3) Hebreeën 2:7-8.
U hebt hem voor een korte tijd beneden de engelen gesteld, met heerlijkheid en eer hebt U hem gekroond, alle dingen hebt U onder zijn voeten onderworpen.

(4) Jesaja 53:5.
... de straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door zijn striemen is ons genezing geworden.

(5) Openbaring 3:21.
Wie overwint, hem zal Ik geven met Mij te zitten op mijn troon, gelijk ook Ik heb overwonnen en gezeten ben met mijn Vader op zijn troon.

(6) Kolossenzen 1:24.
Thans verblijd ik mij over hetgeen ik om uwentwil lijd, en vul ik in mijn vlees aan wat ontbreekt aan de verdrukkingen van Christus, ten behoeve van zijn lichaam, dat is de gemeente.

(7) Hebreeën 12:13.
... maakt een recht spoor met uw voeten, opdat hetgeen kreupel is, niet uit het gelid geraken zal, doch veeleer zal genezen.

(8) Hebreeën 10:14.
... door één offerande heeft Hij voor altijd hen volmaakt, die geheiligd worden.